Rossignolet du bois

Rossignolet du bois,
rossignolet sauvage,
apprends-moi ton langage,
apprends-moi-z à parler,
apprends-moi la manière
comment il faut aimer.

Kleine wilde nachtegaal,
kleine vogel van het bos,
leer mij toch op welke wijze
men een meisje minnen moet,
leert u mij uw mooie liedjes,
leer mij hoe men zoiets doet.

Comment il faut aimer
je m'en vais vous le dire,
faut chanter des aubades
deux heures apres minuit,
faut lui chanter: 'La belle,
c'est pour vous rejouir'.

Hoe men 't beste kan beminnen
zal ik u gaarne openbaren:
men kan het best aubades brengen
twee uur na´t midden van de nacht,
en dan moet men zingen: schone
´k hoop dat u smachtend op mij wacht.

On m'avait dit, la belle
que vous avez des pommes,
des pommes de renettes
qui sont dans vot' jardin.
Permettez-moi, la belle,
que j'y mette-la main.

Men heeft mij over u verteld,
uw mooie appeltjes geroemd;
die kostelijke appeltjes
in uw tuintje naar men zegt,
sta toch toe, o schone, dat
de zanger daar zijn hand op legt.

Non, je ne permettrai pas
que vous touchiez mes pommes,
prenez d'abord la lune
et le soleil en main,
puis vous aurez les pommes
qui sont dans mon jardin.

Nee, ik sta u echt niet toe
dat u mijn appeltjes beroert,
plukt u eerst de volle maan
en de zon maar in uw mand,
want pas dan krijgt u de appels
uit mijn tuintje in uw hand.